استفاده مجدد از آب خاکستری

استفاده مجدد از آب خاکستری در محل، به دلیل سهولت مدیریت و ایمنی راهبری اهمیت ویژه ای دارد. آب خاکستری، تمام پساب تولیدی در ساختمان منهای فاضلاب توالت ها است. منابع آب خاکستری عبارتند از روشویی ها، دوش ها، حمام ها، ماشین های لباسشویی و ماشین های ظرفشویی. سهولت مدیری و راهبری به این دلیل است که آب خاکستری حاوی پاتوژن های کمتری نسبت به فاضلاب خانگی می باشد.
گفته می‌شود که در پنجاه سال پیش‌رو، چهل‌ درصد جمعیت دنیا با مشکل کمبود آب مواجه می‌شوند. آلودگی منابع آب از یک طرف و صنعتی‌شدن از طرف دیگر تهدیدی برای انسان، اکوسیستم و توسعه پایدار بوده است. این موقعیت باعث شده تا به فکر منبع دیگری برای آب باشیم و فاضلاب را تصفیه کنیم. تفکیک و بازچرخانی آب خاکستری، یکی از روش‌های مناسب برای توسعه پایدار و مدیریت یکپارچه آب است. به کارگیری آب خاکستری تصفیه شده در سیفون توالت‌ها، می‌تواند 30 درصد کل مصرف آب را کاهش دهد. البته اگر آب خاکستری بدون تصفیه مورد استفاده مجدد قرار بگیرد، مشکلات بهداشتی خطرناکی را به وجود می‌آورد. علاوه براین، اثر مواد شوینده و مواد آلی در غلظت‌های بالا ناشناخته است. بازیافت آب خاکستری در سیستم های آب شهری، موجب کاهش تقاضا برای آب تازه و همچنین کاهش هزینه های آب شهری و سیستم های دفع فاضلاب خواهد شد. 
در ساختمان هایی که از فلاش تانک های معمولی استفاده می کنند، آب خاکستری حدود 65 درصد از کل فاضلاب تولید شده در ساختمان را تشکیل می دهد. این میزان، منبع بسیار قابل اطمینانی برای مصارف مجدد در ساختمان می باشد.

اهمیت بازیافت آب خاکستری