در سال های گذشته ایجاد و گسترش نگاهی نوبن به منابع نامتعارف آب بیش از پیش روی داده است. از دلایل این تغییر رویکرد این است که اغلب کشورهای جهان با چالش محدوديت منابع آب به دليل خشکسالي ها، آلودگي ها و افزايش تقاضا مواجه هستند. طبق بررسی محققان در سال 2025، کم آبی در میان کشورهای فقیرتر، جایی که منابع محدود هستند و رشد جمعیت سریع است مثل خاورمیانه، آفریقا و بخش هایی از آسیا رایج تر خواهد بود. در سال های اخير ضعف روشهای سنتي مديريت منابع آب که صرفاً بر منابع مجزا تمرکز ميکردند واضح گرديده است. لذا رويکردهای مديريتي سازگارتر نظير مديريت يکپارچه منابع آب، به عنوان راهکاری جهت ارتقای مديريت منابع آب کاربرد يافته است. اين رويکرد نتيجه نگاه وسيع تر به گزينه های در دسترس مديريت منابع آب مانند آب های درياها، آب های لب شور زيرزميني، آب های فسيلي و فاضلاب های توليدی است.
از دیدگاه کلان، فاضلاب به‌عنوان یک عامل آلوده‌کننده محیط زیست و به‌عنوان یک منبع نامتعارف آب نقد و بررسی می‌شود.از منظر آلوده‌کننده محیط زیست، فاضلاب‌های شهری و صنعتی بزرگ‌ترین عامل آلودگی زیست‌محیطی و منابع آبی هستند. روی دیگر سکه اینکه با توجه به محدودیت‌های منابع آبی در بسیاری از کشورها مانند ایران، استفاده مجدد از پساب فاضلاب می‌تواند بخش زیادی از کمبودهای آب در بخش صنعت و کشاورزی را مرتفع کند.
برای خرید انواع پکیج ها به صفحه پکیج تصفیه فاضلاب بهداشتی مراجعه کنید.
