وجود نیترات و فسفات در پساب تصفیه شده، یکی از مشکلاتی می باشد که به هنگام تخلیه پساب به آبهای سطحی یا چاه جاذب از سوی سازمان حفاظت محیط زیست با سخت گیری های بسیاری روبرو است. طبق نشریه با کد ST-04/00 سازمان محیط زیست میزان استاندارد نیترات، فسفات و سایر موارد در پساب تصفیه شده، تعیین گشته است. به همین جهت باید تمهیداتی در راستای حذف و رسیدن به آن استانداردها در تصفیه خانه فاضلاب در نظر گرفته شود. امروزه تصفیه فاضلاب به روش MLE یکی از روش های رایج در حذف نیتروژن و فسفر موجود در فاضلاب می باشد.
مضرات وجود نیتروژن و فسفر در آب
یکی از مشکلات مهم و تاثیر گذار بر آبهای سطحی سطح بالای نیتروژن و فسفر است که همراه مواد آلوده کننده وارد آب می شود . این مواد آلوده کننده به طور عمده حاصل از فعالیتهای بشر است که شامل ورودی هایی از کشاورزی ، صنعت و وسائل نقلیه می باشد. یکی از اثراتی که افزایش سطح بالای نیتروژن و فسفر دارد اوتریفیکاسیون در اکوسیستم آبی است که یکی از جدی ترین تهدید های زیست محیطی است.
اوتروفیکاسیون یکی از مهم ترین نگرانی ها برای کیفیت آب های سطحی و تامین آب آشامیدنی است. بر این اساس، مقررات مربوط به تخلیه نیتروژن کل (TN) و فسفر کل (TP) از تأسیسات تصفیه فاضلاب، در سراسر دنیا به ویژه در کشورهای اروپایی و در آمریکای شمالی، روز به روز سخت‌تر شده است.
کاربرد تصفیه فاضلاب به روش MLE
جهت حذف نیتروژن و فسفر روش های مختلفی وجود دارد. مجموعه این روش ها، BNR نام دارد. فرآیند های BNR شامل موارد مختلفی از جمله AO، A2O، باردنفو، MLE و … می باشد. در این مقاله بیشتر به فرآیند MLE خواهیم پرداخت.
اساس کار و عملکرد فرآیند BNR و به طبع آن فرآیند MLE به این صورت است که آمونیاک توسط باکتری های اکسید کننده آمونیاک به نیتریت اکسید می شود و سپس نیتریت توسط باکتری های اکسید کننده نیتریت به نیترات اکسید می شود. هر دو واکنش در شرایط هوازی انجام می شود و این فرآیند نیتریفیکاسیون نامیده می شود. این واکنش ها را می توان به صورت 2NH4+ + 3O2 → 2NO2- + 2H2O + 4H+2NO2- + O2 → 2NO3- بیان کرد.
سپس نیترات در شرایط بدون اکسیژن با استفاده از مواد آلی به عنوان اهدا کننده الکترون به گاز نیتروژن تبدیل می شود و این فرآیند نیترات زدایی نامیده می شود. هنگام استفاده از ماده آلی در فاضلاب به عنوان دهنده الکترون، واکنش را می توان به صورت C10H19O3N + 10NO3- → 5N2 + 10CO2 + 3H2O + NH3 + 10OH- بیان کرد.
فرآیند حذف نیتروژن بر اساس مسیرهای جدید، مانند فرآیند اکسیداسیون بی هوازی آمونیوم اخیراً توسعه یافته (به عنوان مثال آناموکس)، از نظر تئوری می تواند نیتروژن را از فاضلاب با نسبت اکسیژن بیوشیمیایی بسیار کم 5 روزه (BOD5) به TN (نسبت C/N) حذف کند. ) با این حال، شرایط عملیاتی که به این مسیر حذف نیتروژن دست می یابد بسیار سخت است.
مزایای روش mle
از مزایای روش MLE یا لودزاک اتینگر اصلاح شده می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- حذف مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر
- راندمان بالا در تصفیه فاضلاب
- رسیدن به استاندارد های بهینه مد نظر سازمان حفاظت محیط زیست
- امکان تخلیه فاضلاب به چاه جاذب و آبهای سطحی
معایب تصفیه فاضلاب به روش MLE
روش MLE یکی از روشهای موثر و با راندمان بالا در تصفیه فاضلاب می باشد، اما هر فرآیندی دارای مزایا و معایب می باشد. از جمله معایب برای این روش می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- زمان ماند بیشتر فاضلاب در تصفیه خانه فاضلاب نسبت به سایر روش های لجن فعال
- راندمان پایین تر حذف فسفر به جهت عدم وجود واحد بیهوازی
- نیاز به مخازن بیشتر در نتیجه هزینه ساخت بالاتر
طراحی و ساخت تصفیه فاضلاب به روش MLE
تصفیه خانه و یا پکیج های تصفیه فاضلاب که به روش MLE طراحی و ساخته می شود، دارای واحدهای فرآیندی آنوکسیک، هوازی و ته نشینی می باشد. همانطور که در بالا توضیح داده شد، واحد آنوکسیک و مکانیزم آن به حذف مواد مغذی بسیار کمک می کند. دیاگرام فرآیند MLE به صورت زیر می باشد:
شرکت پاک پساب اقلیم، سازنده انواع پکیج ها و تصفیه خانه های فاضلاب به روش ها و فرآیندهای مختلف می باشد. جهت مشاوره رایگان و کسب اطلاعات در خصوص ساخت تصفیه خانه فاضلاب به روش MLE با کارشناسان ما تماس بگیرید.
